Ierland in de vroege middeleeuwen

De geschiedenis van Ierland: vroege Middeleeuwen

Rond 600 voor Christus kwamen de Kelten naar Ierland. Er wordt gezegd dat zij vanuit Spanje kwamen, maar er wordt ook wel gesproken over Frankrijk, Zuid-Duitsland en België. Op het Europese vasteland was inmiddels de IJzertijd begonnen. De IJzertijd volgde op de Bronstijd en is vernoemd naar het gebruik van ijzer dat destijds opkwam. Aldus de Celtic Invasion Theory wisten de Kelten de oorspronkelijke bevolking van Ierland te onderwerpen dankzij hun ijzeren wapens en het gebruik van paarden. Tussen 100 voor Christus en 100 na Christus veroverden ze al snel het hele land. Tegenwoordig wordt een andere theorie aangehangen. Het zou zijn gegaan om een meer geleidelijke invloed. De taal die zij spraken is de basis van het Oudiers. Daaruit is het Gaelisch of Iers ontstaan.

Keltische samenleving

De Keltische bevolking woonde in clans in zogeheten tuatha. Een tuatha is de clan en de grond waarop deze woont. Er waren vele tientallen tuatha in deze periode. Rond het begin van de jaartelling sloten de volkeren zich bij elkaar aan, waardoor zij onderdeel werden van grotere bondgenootschappen. Het volk van de Kelten was verdeeld in drie klassen. Als eerste waren er de áes dána. Deze klasse bestond uit onder andere druïden, priesters, muzikanten en dichters. Daarop volgden de vrijen en tot slot waren er nog de slaven of onvrijen.

Legenden en sagen

De Ieren zijn tegenwoordig nog altijd trots op hun afstamming van de Kelten. De Kelten hadden dan ook een grote invloed op de geschiedenis van Ierland. Er bestaan veel legenden en sagen die zijn gesitueerd in de tijd van de Kelten. Een van de bekendste verhalen gaat over de legendarische Cú Chulainn en leert ons dat Ulster en Connacht in die tijd belangrijke centra waren voor de Ierse cultuur. Tara, dat later in het pre-Normandische tijdperk een belangrijke plaats was, lag in Leinster. Een ander beroemd verhaal gaat over de Runderroof van Cooley. Dit verhaal, dat in het Iers Táin Bó Cuailnge heet, wordt wel gezien als de Ierse versie van Homerus’ Ilias.

Keltisch Christendom

In de eerste eeuwen na Christus ontstond het Keltisch Christendom in Ierland. Deze vorm van het Christendom en de gebruiken die daarbij hoorden heeft lange tijd bestaan. De Keltische monniken namen de haardracht van de Keltische druïden over, de bekende tonsuur. De gewoonten, kerkstructuur en gebruiken verschilden van de Heilige Stoel, maar het Keltische Christendom behoorde wel tot de Westerse Kerk en het erkende de Roomse paus. De eigen identiteit van het Keltische Christendom is waarschijnlijk gegroeid met de komst van de heiligen Columba en St. Patrick. Later werd het geloof verder gevormd door de Noormannen en door Angelsaksen, die de continentale gebruiken oplegden.

Het geloof nu

Het geloof speelt tot op de dag van vandaag een erg grote rol in het leven van de Ierse bevolking. Rond de 90% van de Ieren is Katholiek. Ieren gaan regelmatig naar de kerk. De meesten van hen gaan tenminste een keer per week. St. Patrick wordt nog elk jaar geëerd.